Sevmezdim bu şehri ben
İnan
Sen varsın diye
Zorlandım sevdim
Bir dakikası bile zulüm olurdu bana
Bu şehri teneffüs etmenin
Şimdi bu şehri soluyorum
İçime çekiyorum ciğerlerimi şişirerek
Sen varsın diye
Sen büyüdün diye
Sokaklarının adını ezberliyorum bütün
Sen baktın diye gözlerimi ayıramıyorum denizinden
Gökyüzünden
Sen varsın diye
Başkent yaptım bu şehri yalnız ülkeme
Bayrağımı dikiyorum en yüksek kalelerine
Sen varsın diye içinde
Yakmaktan son anda vazgeçtiğim bu şehri
Seviyorum işte bugün
