SEN BENİM HAYATIMSIN
Öyle güzel gözlerin vardı ki içinde okyanuslar taşıyan
bakamadım ama gördüm..
varlığında mutluluğu omuzlarında taşıyan ben
yokluğunda, yüreğimi diken batmış
gül cesetleriyle ördüm
heybemde zamanı ayarsız hayaller varken
bir çırpıda yakıp yıkmakta neydi bilemedim
bildiğim tek şey
benim için bitse de hayat
can yakmaya devam edecekti
yoksun ve hiç olmayacaksın
yüreğimden bir adım bile ötede
bugün bir daha anladım..
ve artık biliyorum ki
öteki kalmamak için başkası olursun
çünkü her kalabalık uzaklaştırır gerçek olandan
kendi yalnızlığında boğulur
kendi hayallerinde ölürsün her zaman
yokluğunda seni sevmek kadar zor bir şey yok
halbuki kayalar kadar sertti bu yürek
ne kadar kıyılarıma vursa da dalgalar
dik durmayı hayaline sarılarak başardım ben
bugün ilk defa tükendim isteyerek
sensizlik canımda bilinmeyen hiçlik gibi
vatanı olmayan toprak
gidilmeyen ülkeler gibi
hoyratça savuruyor rüzgar ve içime döküyor hepsini
seni sensiz yaşamak
mutluluğun maskesini düşürmüş yüzler gibi
saklamıyor göz yaşına bulanmış sesimi
dualarımın amini olsan da avuçlarıma dökülen
hala benden ayrı nefes aldığın için
beni sensizliğe mahkum ettiğin için
seni böylesine çok sevdiğim için
affetmeyeceğim ne seni
ne de kendimi ben
sana yazılan tüm şiir aralarında,
anılardan parçalar bırakıp
etrafımda ne varsa siliyorum şimdi
sevdamın kanayan yanı ve her acının huzurunda
ölümüne mühürlüyorum dilimi
sonu belli olmayan yollara düşmek
cesaret isterdi ya hani
sonu belli olan yolları kim ne yapsın?
yürüdüğün yolun bedeli hayatın olmalı
hayatın olmalı ki değeri olsun sevgili..
sen benim hayatımsın
gidişin umudumu dar ağacında bıraksa da
gelişini bekleyeceğim
çünkü sen yüreğimin kıyısına yazılmış
ömrümce silinmeyecek doğum lekesisin
bunu yüreğin böyle bilsin...
09 Mayıs 2014
RASİM YILMAZ
