Sen büyüdün yavrum
Yer görmedi hiç ayağın
Oldum ben senin kolun kanadın
Dilin dönmedi hiç bir bardak su istemeye
Anlardım ben ne istediğini bakınca gözlerine
İyi nedir, kötü nedir bilmedin
Senin, doğrun oldum, ben yavrum
Anlatamadın derdini sevincini kimseye
Tercümanın ben oldum
Hastalanıp ateşlendiğinde
İlacın ben oldum yavrum
Ağlayıp üzüldüğünde
Gözündeki yaşın ben oldum
Gözlerin kapanıp uyuduğunda
Rüyan ben oldum yavrum
Gitmek isteyip de gidemediğin de
Elin ayağın yolun ben oldum
Benim senin bugünün, yarının umudun
Çünkü artık hayatımın sen oldun yavrum sen, oldun…
Didem KARAKIŞ
