Seni düşünürken,
uykusuz geçen her gece
ansızın bir bülbül gelir başucuma konar
o an bir gül açılır sessizce
batırır dikenlerini kanatır kalbimin üzerine.
Seni düşünürken,
bir yıldız kayar gökyüzünde
hızla uzaklaşır yok olur gecenin zehrinde
o an kekremsi bir tad kalır yüreğimde
sevdam gelir dile, yalınayak sana koşarım.
Seni düşünürken,
okyanuslara açılırım yelkensiz bir gemiyle
sonsuz mavilikler kucaklar beni
o an kaybolmak isterim derinliklerde
’varlığın varlığımdır aşkım’ der dudaklarım.
Seni düşünürken,
paralel bir çizgi olurum kağıt üzerinde
yanyana duran ama hiç birleşmeyen
o an konuşmak isterim tiz sesimle
yeşil gözlerine takılır gözlerim susarım...
Seni düşünürken
zifir zindan gecenin tam orta yerinde
eski bir şarkı mırıldanır yüreğim
o an sigaraya gider elim yakarım
’tiryakinim’ der ağlarım...
Seni düşünürken,
volkanlar patlar yüreğimin dehlizinde
yakan yok eden sensizlik kaplar üzerimi
o an haykırmak isterim devrik cümlelerimle
kelimeler yetmez lal olur kalırım.
Seni düşünürken,
gülümsemen gelir aklıma
güneşin sıcaklığından daha sıcak
o an içim ısınır gecenin ayazında
alev alev kora dönüşür yanarım.
Seni düşünürken,
her nefeste seni içime çekerim
yokluğun acı versede yorgun bu bedene
o an ve her an seninle yaşadığımı anlar
’seni çok seviyorum’ der dudaklarım.
Hülya Akyıldız
