Unutmaya yakınım gözlerini
Dalganın esintisi vücudumu okşarken
İçimdeki sese kulak veriyorum
Güneşe dönük yüzüm gülümsemeye hazırken
Maviliğe bırakıyorum adını ve sevgini
Uçmaya hazır bir kuşum artık
Yeni göklere , yeni sevdalara
Yolum berrak ,
Yolum hızla akan bir ırmak gibi
Buzlu sularına bıraktım yüreğimi
Acım geçti .
Hüznün yaprakları bahara döndü
Akşamın batan güneşi benimle
Göz kırpıyor ,
Merhaba diyen ışığıyla
Denize yansırken ,
Dalgalara elimi uzatıyorum
Koyu maviliğe son bir damla bırakıyorum
KİTAP İZLERİ
Nohut Oda
Melisa Kesmez
Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku
