Sislerin Aydınlandığı Pencere

Sislerin aydınlattığı
pencerlerde,
gölgeler dolaşıyor
ardı ardına;
son nefesini vermekte gece,
yeniden doğuşun müjdesi var
dumanları yaran
seslerin bencilliğinde;
şimdi hüzün kaplamış
dört bir yanı,
hıçkırıkları geliyor
başı karaya çalınmış bulutların;
merhametinden yoksun toprak,
başı mağrur dik;
göklere açmış dallarını,
"aman" diyor kayın;
mermi diye kafama
hatıraları sıktım,
öfkemin namlusundan;
kaybolup giden,
bir köşede mahsun bakışım kaldı geriye;
günün birinde,
kabarıpta öfkesinden;
patlarsa yalız atıyla
ileriye atılan süvari gibi
volkanlarım;
yakıp kül edecek,
korkarım bakışlarını;
bir tek gülüşün kalacak,
kavrulan küllerimle doğduğunda;
sisler aydınlatacak,
hatıraları pencerelerde ;
gölgeler dolaşacak,
dolaşa dursun
gölgende sessizce;
yeniden doğuş için çalacak
saatler 12 'yi vurduğunda;
bir yaş daha
ihtiyarlamanın
verdiği gençlik aşkıyla,
bir başka doğacak
bulutların arasından,
dağları yara yara
güneş, kalbin,,,
tanıdık yüzler arayacaksın,
darmadağan olmuş
hayallerinde;
gittiğin yerde
iyi ol bari,
ben bildiğin gibi
dimdik ayaktayım,
sonsuzluğa olan
sürünmemde;
ışıklar altında
kaldırımların nabzı var,
gecenin ayak sesinde
ve son
yolculuk için çağırıyor;
saatler 12'yi vururken
tanıdık yüzler geliyor,
sislerin aydınlattığı
pencerelerden,,,,