Bu satırları yazarken,sabah oluyordu
İçimdeki yara,hala kanıyordu
İlk sabahı değildi,sensizliğimin
Biliyorum,sonuda olmayacaktı.
Nasıl olabilirdiki;
Gittiğim heryerdeyken,
Baktığım her şeydeyken,
Hayallerimdeyken sen,
Bazen,denizen çıkarken,
Bazen,bulutlarden ineken
Nasıl son sabahı olurduki sensizliğimin.
Dalıp gittiğim duvarlarda sen varken,
Bastığım her kaldırım taşında adın yazılıyken,
Hatta hergün içimde besleyip büyütürken sensizliğimi,
Nasıl son sabahı olabilirki...
