Yanan mumları söndürmeye kalmadığında nefesin
Iskarta bekleyen yaşlı ahşap teknelerin altındaki yosunlar kurnazlığında
Yada koklanmaya hasret sönmüş mum kokusu olduğunda bedenin
Tüm yapılmış eski haritaların insanı gibi düşün kendini,
İlk beyaz saç telinle tanışma zamanlarını düşle
Elinde ipsiz sapsız gecelerde, iplerinde kışları geçirerek çürümüş, kopmuş mandal da olur,
Hatta martıları tanımadan daha gemilerin ilk dalgalarını sahilde engel sanırken, sivilceli zamanlarında
Cıvıldayan kuşlara çocuk aklınla sapan atmak misali sonrasında pişman,
Nem tutmaya mahkum duvarlara badana şenliğinde dostlarla bembeyaz,
Öyle işte sıkılınca uğrarsın balık pazarına...
Cumhur Ç.
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku
