Tınaz

acıdan fışkıran zaman
çeşmeden akan iki musluk olup
göz göz ağlar...

utanmaz ne yaz, ne bahar
biri çiçek satar sokak ortası
diğeri kızarmış elmalar...

oysa
kokusunu getirir uzakların
hazanda esen her rüzgar...

karayelimde tınaz ol sen
harmanımda buğday!..'