Yine burdayım,
İyi seçemeseler de Arnavut kaldırımlarına aşina gözlerim,
Babamdan aldığım 10 kuruşları biriktirmiyorum artık Akşamdan boyadığım pabuçlarımı pantolonumda parlatmıyorum,
İlk defa yamalı ceketimi saklamıyorum senden,
İkimizi bilen yüzler arıyorum etrafta sessizce
Bakkal Hayri, kahveci Niyazi..
Yaşlılık işte gerisini getiremiyorum,
Boğazımda sevdan düğümleniyor birden,
Gözlerini anımsıyorum,
Deryalara haset veren o yeşil gözlerini,
Bir zamanlar kaybolduğum
Umutlarımı yoğurduğum o gözler
Kim bilir kimi alemlere salıyor şimdi
Kimi baktıkça umutlandırıyor dününden,
Kime hayat veriyor en güzelinden,
Her sonbaharda gelirim buraya
Bizden kalan bir şeyleri aramaya
Gittiğinden beri bu kaçıncı gelişim,
Bu kaçıncı seni yitirişim,
Bilmiyorum...
KİTAP İZLERİ
Sırça Köşk
Sabahattin Ali
Sırça Köşk: Yıkılmaya Mahkûm Bir Düzenin Alegorisi Sabahattin Ali, son eseriyle sadece bir öykü kitabı değil, aynı zamanda cesur bir veda ve sarsılmaz bir ithamname
İncelemeyi Oku
