İnsan bazen nedensiz yere umutsuzluğa kapılır
kimselere veremez sevgisini,
kimselere kendini anlatamaz,
evlere kapanır...
Bazen denizler, kıyılar çeker insanı,
İnsan bu kapılmayı anlayamaz,
Oysa çok eski bir yerde,
yeniden yaşanmasından korkulmuş,
VAZGEÇİLMEZ BİR AŞKIN sızısıdır bu...
Bu sizi, bu yenilgi mevsimlerle yıllırla devredilir
başka insanlara...
Bir insanın yaptığı bir hatanın
tüm insanlara yayılması gibi
