Mürekkebimin bittiği yere kadar yazabiliyorum,
Zamanın akışını gözden geçiremiyor insan.
Solumda yaşatabildiğim kadar yaşatabileceğim seni, hayatta kalabildiğim kadar.
Hançerin sırtıma bir ömür saplanacak bahardan bahara.
Her gelişinde kendimi affa vurup affedeceğim seni,kalbimi her parçaladığında...
Yine kendimi avutacağım sana dair.
Şiirlerimde konuşacaksın,mısralarımda susana dek.
Biliyorum,vedalar canını acıtır insanın.
Tek çözüm yolu bu diyebileceğim tek parça bir elveda,
Çalacak ansızın kapında.
Kalbimin ritimleri sarsacak bedenini,sen hep güçlü kal.
Yine her zamanki gibi keskin bakışlarınla bak hayata.
Unutma, gülü seven dikenine katlanır sen de ölümüme katlan.
YZ