Bir çift güvercin olup
Uçuyorsun gözlerimden.
Bağlıyorsun elini-ayağını mehtabın,
Daha bir karanlığa boğuyorsun geceyi
Karanlığın en derininden.
Sesin karışıyor rüzgârlara
Yelken açıyor gökyüzünde
Bulutlara karışıyorsun.
Yağmur olup iniyorsun saçlarıma,
Yorgun / sana hasret bedenimi ıslatıyorsun
Okşarcasına.
Sonra bir akarsuya yüreğini açıp
Gidiyorsun denize doğru,
Başka damlalarla sarmaş-dolaş / gizliden,
Sahilde bir çakıl taşında ışıldıyorsun
Arkadaş oluyorsun balıklarla,
Konuşuyorsun,
Seçiyorsun sözcükleri en güzelinden.
Bereketli topraklar oluyor ellerin,
Buğday olarak / pamuk olarak boy veriyorsun.
Yanık türküler söyleyen ağızların
Okşamayı unutmuş / sevilmeye aç
Yorgun elleriyle devşiriliyorsun.
Bense
Sana ulaşamayan bir serçe kuşuyum.
Kanatlarım yorgun / uçamam.
Ay’ın / güneşin yanına varamam / biliyorsun.
Sen uzak bir sahilde,
Ama ben kürek çekemem o sahillerde,
Kanadım kırık / sandalım yok / sesim cılız
Sesimi duymuyorsun.
Seni aradım ekin tarlalarında,
Buğday başaklarında bereketini,
Rüzgârda sesini,
Gözyaşını aradım yağan yağmurda,
Ama görünmüyorsun.
Kimbilir kaç kez
Umutların yeşerdiği yerde aradım seni,
Ama sen
Çağrılarıma cevap vermiyorsun.
