Gözlerimi kapadım baktım güneşe
Yapayalnızdı güneşi gördüm
Yürüdüm yalnızlığına ortak olmaya
Ya da yalnızlığını sonlandırmaya
Gözümü açtım
Kumsala vuran dalga sesi
Denizin üzerinde ışıltılı bir yol
Dönüp arkama baktım
Hiçbir iz yok
Göremedim kendi ayak izlerimdeki gerçekliği
Önüme baktım
Yokluğumu gördüm
Etrafımın yoksulluğunu…
Kımıldayışımı gördüm
O gizemli yoldaki son ışıltıyla yok oluşumu gördüm
KİTAP İZLERİ
Eşekli Kütüphaneci
Fakir Baykurt
Fakir Baykurt’un Vasiyeti: Kapadokya’da Bir Umut Destanı Bir yazarın son eseri, genellikle edebi bir vasiyetname niteliği taşır; kelimelerin ardında bir ömrün birikimi, son bir mesaj
İncelemeyi Oku
