Ana dili yalnızlık olan duyguların esiriyim bu gece. Zaman denen tik taklı anların düşüncelerim de öpmediği yerleri arıyorum ilerlemiş saatlerde. Zaman unutturacakken geçmiş zamanların verdiği sıkıntıları... Nerede unutmak istediğim duygular. Hiç birinin yok olmasını isteyen kim? Hepsi gerçek hepsi yaşanmışlıklarım.Yaşadığım her anda ben varım... Hangi duygumdan hangi anımdan vazgeçebilirim ki? Bu hayat kimin benim değil mi?
Yalnızlığın ortasında yokluğunu hissettiğim duygular ile konuşuyorum fısıltılı kelimelerle. Düş sevgili hayalinin ortasında umutsuzluk tadında bir hüzün. Bir yan da hüzün bir yan da düş sevgili. Bir bütünün iki parçası sanki... Birinin yanında yer almak ikisinin arasında kalmak demek gibi. Hiç ulaşamayacağını ya da kaybedeceğini bildiğin bir şeyi ister gibi ... Hayatın da bir gün bitecek ama hayatı dolu dolu yaşayacağın gibi... Hatırlamak istediğin rüya gibi... Yüreğinde yaşattığın sevgilerin aynı göğün altında aynı yağmurlarla yıkanıp aynı bulutların altında yaşadığı gibi. Yokluk kaçağı duygular seli.
Eğer olsaydı hüzünlü bir beste gibi ana dili yalnızlık olan duyguların esiri... Ömür boyu sürerdi masum bir öpücüğün etkisi...
Yeşim Şahin
27/02/2003 01:18 İstanbul
