Yüksünme

İnsan=üşengeç,yüksünen,böbürlenen,kibirlenen,(ama pisliğini içinde taşımaktan kurtulamayan)...

yazı resim

Yüksündüğüm meçhul dert, ceremesi dilimim…

Gönlümün külfetidir, akıttığım gözyaşı…

Kölesi olmuş kâlbim aşk diye bir zâlimin

Ayrılık meydanında kaybedince savaşı…

prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /

Güç yetiremem, bittim, yalvarır, ilenirim

Bir gözün serâbından, ilhamlar dilenirim

Ayrılık zamanına ilk ândan bilenirim

Tuttum dertten yükümü, mekanım dağlar başı…

Kim koydu vicdanıma, iltimassız yargıcı

Aynalarda gördüğü gözlerimin, yabancı

Çökelen karanlığın içimde başlangıcı

Köklerinde hastalık, ne yapsam tutmaz aşı…

Kim avladı belirsiz, nerde göçmen kuşları?

Anlayamam, yüreğim niçin döker yaşları?

Tek tek söker canımdan küf bağlamış taşları

Huzurumu kaçıran acıların talaşı…

Çıkmaz kalbim, çok ürkmüş, gizlendiği siperden

Gözyaşlarıymış canı temizleyen kirlerden

Çabukluğu beklemek ne kadar yanlış körden

Bu yorgunluk, bıkkınlık gecikmenin telâşı…

27.07.03

Yorumlar

Başa Dön