Yüreğimdeki binbir türlü acının küllerini denize bıraktım bu sabah
sanki binbir dereden getirilmiş binbir şifalı suyla yıkanmış gibi bir ruh hali ile
tertemiz, sevgiye aç ve şevkatli...
Yakamoz dolu sahillerde dolaşırken bile seninle yüreğim bu kadar sakin değildi
Yüreğim şimdi bağırıyor n'olur, n'olur biraz SEVGİ...
O kadar sakin bir bağırış ki sen bile duymuyorsun
Yüreğimin yanındasın oysa...
Oysa çok değil 3-4 ay önce yine bu satırlarda buluştuğumuzda senle
Yani onla (yani yüreğimle)
Yüreğimdeki yangınları birayla söndürmeye kalkmıştım hatırlasana...
Sonra keşfettim zamanı,
zamanla öğretti bana bilgeliğinden bir parça
zamanla yaşamayı öğretti
zamanla paylaşmayı acılarını
zamanla yitirmeyi yüreğindeki yaraları...
su gibi akıp gittin zaman
içinde sahte duygularım
gerçek sevgilerim
teşekkürlerimle...
Ve sana gelince şimdi daha dingin ve önümü görebilirken...
seninle gidilebilecek en son yere kadar gittik sen geri döndün ben yoluma devam ettim ne mutlu...
