|
Aydan
(YILDIZ AKA ) 31 Temmuz 2022 |
Bireysel |
| |
 Makina Mühendisleri Odası -2021 Mühendisin Şiiri Yarışması Birincilik Ödüllü Şiir - Aydan
Aydan ben
Sanmayın ki sadece bir isim
Annemin kollarına düşmüşüm bir hilal akşamı hilalin alt sivrisinden
Belki ay parçası, belki ucube, belki de uzaylı
Hepsi de oldum büyürken
Karıştı kafam epeyce, hangisiydim bence
Uzaylı olmayı seçtim sonunda
Uzaylı Aydan ben, memnun oldum göz göze geldiğimize
Ne mineraller ne cevherler vardı içimde
Başlangıçta biliyordum, bir soran olsa tek tek sayardım
Altın, gümüş, pırlanta ve daha neler neler
Parlatmaktı amaçları, un ufak ettiler el birliğiyle... |
|
|
Fırtına
(YILDIZ AKA ) 8 Haziran 2022 |
Bireysel |
| |
Ben sana hayatı üstünde hiç et diye değil, içinde var et diye verdim. Kaldır şu koca kıçını, dik başını yukarı da yürü! Evde yaşam bekleyenler var. |
|
|
Büyümek
(YILDIZ AKA ) 1 Haziran 2022 |
Bireysel |
| |
| Kadın çırpına çırpına acı içinde kıvranıyor, bu tuhaf doğum sancısına bütün gücüyle karşı koyuyordu. Tüm vücudu ter içinde kalmış kahverengi elbise sırılsıklam olmuştu. Sonunda kendini yüzüstü yatağa bıraktı, ayakları yatağın dışında kalmış vaziyette, doğumun bitmesini bekledi. Sırtından çıkan küçük kız aynaya doğru yürüdü, durdu ve aynanın önündeki sandalyeye oturdu. Bir süre sonra kendine gelen kadın yüzünü çevirip önünde oturan kıza baktı. Ayağa kalktı, kızın yanına gitti. Kollarını açıp sımsıkı sarıldı ona. Ağlaştılar ve artık vedalaşma vakti gelmişti. Büyümekten başka seçenek yoktu. |
|
|
Lgs - Liselere Geçiş Saçmalığı
(YILDIZ AKA ) 6 Mayıs 2022 |
Eğitim |
| |
 Tam bir ay sonra LGS yani liselere geçiş sınavı yapılacak. Çocuğu bu sınava girecek her aile gibi biz de eğitim sisteminin ne kadar yanlış olduğunu gözlemliyoruz. Düşündükçe buradaki yanlışı nasıl kabullendiğimizi, çocuklarımıza böyle zarar verecek bir sistemi nasıl içimize sindirebildiğimizi anlayamıyorum. Eğitimci değilim ama kendimi duyarlı bir vatandaş bir anne sanıyorum yine de bu yanlışa boyun eğiyor ve hiç bir şey yapamıyorum.
Bu ülkede sürekli sağda solda seminer veren eğitimciler, psikologlar, pedagoglar, doktorlar var. Okullarda annelik, babalık seminerleri düzenleyen yöneticiler, çocukların sağlıklarını gözeten rehber öğretmenler var.
Bir de bütün bu insanların emeklerini hiçe sayan, yaptıkları işin tüm pozitif taraflarını, törpüleyen, yok eden, bir eğitim politikası ve sistemi var. |
|
|
Naturel
(YILDIZ AKA ) 13 Nisan 2022 |
Varoluşçuluk |
| |
 ...O evreni yaratan tanrı gibi yalnız ve sancılı, sağa sola ateşler bırakmış; o ateşler güneşlere dönüşmüş, soğumuş taşa, kayaya buza dönüşmüş ama yok. O yarattığı mavi gezegene ilk düşen yağmur damlası gibi; ardından yıllarca suya dönüşmüş fırtınalarla kayaları dövmüş, kayayı balçığa çevirmiş yine de yokluğunu var edememiş, dönüştüğü balçığın içinden çıkan ilk kurtçuk gibi kıvrıla kıvrıla var olmaya çalışıyor yine de yok gibi. Herkesin adını ezbere bildiği Havva da o! ve yine de yok. O taa ilk andan beri var olmuş; her şeye, herkese dokunup, dönüşmüş, her şeyin ve herkesin acısına, gözyaşına, kahkahasına dolana dolana büyümüş bir hayalet gibi. Sadece o böyle yazabilmek için yok olmayı seçebilir.” |
|
|
Azurit Yolu
(YILDIZ AKA ) 22 Şubat 2022 |
Bireysel |
| |
| Yapabileceklerim vardı, yanında yürümek istiyordum. Adımlarımı hızlandırdım, yetişmek istedim. İp gevşedi tam yanına gelmiştim ki arkasına döndü hızla var gücüyle itti beni. Düştüm. Kalkmamı beklemedi, ipi çekti sadece. Kalktım. Yürüdüm. Suyla’yı aradı gözlerim. Suyla iyice sola kaymıştı artık önüme değil soluma dönerek arıyordum onu. Suyla giderek netleşiyordu. Hava da açmıştı. Cebimdeki taşları birbirine sürte sürte parlatmış, keskin kenarlar oluşturmuştum. Suyla’yı birden yanımda buldum.
- Yapman gerekeni biliyorsun, dedi bana.
- Ne ? Ne yapmam gerek?
- Kes şu ipi artık!
Önce yeşim taşıyla başladım ipi kesmeye, zebercet işe yaramadı pek. Yıldız taşı ile sabırla çalıştım ip üstünde. Arada bir dönüp bana boş boş bakıyor nafile çabalarımla alaycı alaycı eğleniyordu. Turkuaz, kuvars ve oltu ile uzun uzun aşındırdım ipi. Sonunda yaşam taşı ile son darbeyi vurdum. İp koptu. Önümdeki gevşeyen ipin yere düşüşünü farketmedi. Suyla sol yanımdaydı, onu takip etmem için başıyla işaret etti. Yaşam taşı avuçlarımdaydı. Önümdekine sevgiyle son bir kez baktım. Ona veda etme zamanı gelmişti. O ipin kopuşundan habersiz ilerliyor, ben solumdaki Suyla’yı takip ederek yeni bir yolda yürüyordum. |
|
|
Yeni Gün
(YILDIZ AKA ) 6 Ocak 2022 |
Deneysel |
| |
 Her günkü gibi önce dizlerimin üstünde, ellerimdeki kırışıklıklarda, sol elimin yüzük parmağının altındaki beyazlıkta, kırılgan tırnakların içinde aradım. Yüzümde, göz çukurlarıma birikmiş çapakların altına, yavaşça terliklere götürdüğüm ayaklarımın şekli bozulmuş parmaklarının arasına, baktım. Usulca tuvalete yürürken, lambanın düğmesinin üstündeki izleri de es geçmedim. Lavobada temizlik işini yaparken içim korkuyla titredi, ya buralardaysa ya yıkarken süzülüp akıp giderse... |
|
|
İbrahim
(YILDIZ AKA ) 6 Ocak 2022 |
Deneysel |
| |
 İbrahim! Karanlığa hoşgeldin,
Kırmızıya hoşgeldin İbrahim,
İbrahim, korkuya hoşgeldin,
Ölümüne mi geldin İbrahim?
Soğuk korkuyu yüzüne, ılık bir su gibi çarpmaya mı geldin İbrahim?
Sıcak kırmızıyla yüzünü boyamaya mı geldin? |
|
|
Bir Robotun Güncesi
(YILDIZ AKA ) 6 Ocak 2022 |
Deneysel |
| |
| Bulutlar hızla yer değiştiriyor, şu gri olan küçük bir kıza benziyor, gülümseyen, lüle saçlı, elbiseli, kurdelalı ayakkabılı... Ağaç gibi yakındaki bulutlar, bahçeye girdi şimdi kız, kollarını kaldırdı, ağacın dalını tuttu, tırmandı, oturdu dala. Dut yiyor. Büyüdü kız, ders çalışırken ağlıyor, aşık, o bilmiyor. Kara bulutlar arttı, şimşekler sıklaştı, rüzgar kuru yaprakları yüzüme yapıştırıyor, güzel kokuyorlar. Karıncalar üstümden geçiyor, acele yetişmeleri lazım, yağmur geliyor. İşte yine çıktı, küçük kız. Güzelleşmiş, şık giyinmiş, dik duruyor, gülümsüyor, çalışıyor, mutlu. MÜzik sesi geliyor uzaktan. Tanıyorum ben bunu, bir belgesel vardı onun müziğiydi bu. Evlenmiş, yemek yapıyor, kıyafetleri ucuz, saçları dağınık, rengi solmuş, yırtık terlikler var ayağında. Bebeği kucağında, elinde biberon var, kilo almış. Üstü başı perişan. Şimşekler çakıyor. Birileri geliyor, sesler yaklaşıyor, bedenimi buldular. Başka da hiç bir şey bulmazlar.
Yıldırımlar, sahibim geldi, gidiyorum |
|
|
| Tüm vücudu ter içinde kalmış kahverengi elbise sırılsıklam olmuştu. Sonunda kendini yüzüstü yatağa bıraktı, ayakları yatağın dışında kalmış vaziyette, doğumun bitmesini bekledi. Sırtından çıkan küçük kız aynaya doğru yürüdü, durdu ve aynanın önündeki sandalyeye oturdu. Bir süre sonra kendine gelen kadın yüzünü çevirip önünde oturan kıza baktı. Ayağa kalktı, kızın yanına gitti. Kollarını açıp sımsıkı sarıldı ona. Ağlaştılar ve artık vedalaşma vakti gelmişti. Büyümekten başka seçenek yoktu.
|
|
