ergun tekkalmış
Aruzsuz... Rubailer
tutup bir ucundan usulca örtüsünü / sıyırıp çekti bir el sahte görüntüsünü
Aruzsuz... Rubailer
aşk dolu diye gömdü en kımetlisini kalbini kumun altına / yeşerecek elbet bir
günlük
Tanıtım
kalbinden sızanları mürekkebe bulayan biriyim...
Geçmiş
uzaklardan geliyorum yüzüm gözüm toz toprak yırtık pırtık üstüm başım susamışım en çok biraz da acıkmış teselli için değil ulaşmak içindi kapına başım önde geliyorum uzaklardan...
Konum
istanbul
Benzer Yazarlar
bazen kendim
