terkedişine dair...
Şimdilerde sultanıyım bir diyarın / Yıllar sonra gözalabildiğine mor. /
gülşen kılınçer
"anneeeee...."
Usandım bu canımdan, seni beklemek de olmasa hiç çekilmezdi yaşam! Ama günün birinde geleceğini senin göğsünde uyuyacağımı biliyordum. Saçlarımı da tarayacak, balık sırtı öreceksin değil mi benim gül kokulu anneciğim? Beni yıkayacak, giydirecek, şefkatle
üzülmek istemiyorsan, isteme!
Yalnız başıma, duvarların derin çatlakları arasında saklanmak istiyorum ama bebeğim ağlıyor işte yine... Ona doyasıya sarılmak istiyorum biryandan da korkuyorum sarıldığım zaman onu da kirletirim diye...
kolyen boynumda, umudum avucumda
“Evet sana ait ne varsa yaktım, biliyorum. Herşeyi yakma hastalığım bundan kaldı belkide. Ama bir bu kolyeyi yakamadım, yokedemedim. Demiştin ya, ‘bu yüreğim’ diye, ondan belkide... Çıkartıp atmak, kolaydı ya, içimden de çok defalar geçi
dolunay yazıları
Tanıtım
bir yağmur damlası ile başladı herşey... yalnızca bir yağmur damlası. kırmızı mıydı rengi ne? hatırlayamıyorum. buğulu camdan karanlık sokağı seyrediyordum. adımı unuttuğum gün, o gündü işte... anneanneme yazdıklarımı okuduğumda "bunlar delisaçması kızım" dediği gün de o gündü. hışımla evden koşarak çıkıp, yağmur altında sokağın tam ortasına oturdum. yüzümü yalayan yağmur damlaları bedenimi değil de sanki yüreğimi ıslatıyordu. hıçkırarak ağlıyordu içimde benden daha da küçük olan kız çocuğu. sanırım o gün öğrendim gözlerimi kapayıp haykırmayı... kızdım sonra kendime. küçük bir beynin savaşı vardı yağmurun sesinde. anlam veremiyordum ama yine de kelepir evlere söyleniyordum. "bu ıslaklıkta yanar mı şu ev acaba?"... uzakta belli belirsiz koşuşan insanları görüyordum kimse bilmiyordu benim orada olduğumu. bilseler gelirler miydi acaba? ellerimi başıma yöneltip, hiç olmayan annemin yerine saçlarımı okşadım. saçlarımla birlikte yüreğimi de... yalnız mıydım yoksa annesiz mi? ama elimden tutmadı ki biri. neden sonra kendimi yatağımda buldum. usulca kalkıp kağıda tadamadığım sevgimi, sevgilerimi yazdım. ve hep yazdım.
seneler sonra anladım ki yazdıklarımın meğer hepsi birer düşmüş...
Konum
istanbul
Özellikler
aşk denemeleri...
Etkiler
!
Benzer Yazarlar
!
KİTAP İZLERİ
Pia Mater
Serkan Karaismailoğlu
Zihnin Labirentlerinde Bir Gerilim: "Pia Mater" Bilim ve edebiyatı bir araya getirme çabası, çoğu zaman bir tarafın diğerinin gölgesinde kalmasıyla sonuçlanan riskli bir girişimdir. Bir
İncelemeyi Oku