"Yazmak, aslında yalan söylemektir; ama okuyucuya gerçeği anlatmak için söylenen en dürüst yalan." – Ursula K. Le Guin"
"Yazmak, aslında yalan söylemektir; ama okuyucuya gerçeği anlatmak için söylenen en dürüst yalan." – Ursula K. Le Guin"
Güneşin batmasına yakın, esen lodosla birlikte şımaran dalgalar sahile vurmadan şahlanıyor, sonra sinsice sahile uzanıyor, küçük kızın ayaklarında köpük köpük olup duruluyordu. Küçük kız her dalga gelişinde nefesini tutup sabırsızca o coşkun dalgaların ayaklarında diz çöküşünü çığlıklar atarak karşılıyordu. İleride, banklardan birine iyice kurulmuş dedesi, torunun her çığlık
"...Ablam, gün geçtikçe iyice saldırgan olmuş, hatta evdeki eşyalarla yetinmeyip, bizlere ve eve gelen insanlara bile saldırmaya başlamıştı. Annem artık baş edemiyordu. Babam da akşam eve gelince, ağır ellerinde çırpınan ablamın sessizliğiyle iyiden iyiye çıldırıyor, evi savaş alanına döndürüyordu. Ben ise bebeğimle köşeye çekilip, olan biteni anlamaya çalışıyor,
Sandıklara kaldırılmış naftalinli işlemeler vardır; geçmişin kokusu ile yaşar, eskidikçe daha da güzelleşir. Her sandık açıldığında daha da kıymetlenir. Ben de size yaşam sandığımın kapısını açıyorum...
Yeşim Şahinkaya, 03 Ekim 1976 yılında İstanbul'da doğdu. Sanat ile tanışması, okula başlamadan bulduğu her kağıda resim çizmeyle başladı. Sonra ilk okul sıralarında arkadaşlarıyla beraber ilk skeçini yazdı ve oynadı. 1996 yılında amatörce hazırlanan "Bir Yudum Mutluluk" adlı oyunu Pendik AKM de sergilendi ve aynı şekilde rol aldı. Hayatına, "çalışıp para kazanma" girince sanat hayatını bir köşeye itti. O sıralarda tanıştığı Öykü Yazarı Rahmetli Zafer Karalar'la öykü hayatına başladı ve o andan itibaren öykü yazmak onun için kendini ifade ettiği en iyi mekan oldu. 2002 yılında Belediye tarafından başlatılan Oyunculuk Kursunda 2 sene eğitim alıp mezun oldu. Halen amatörce bir grupda yazar ve oyuncu olarak görev yapmaktadır.
İstanbul
Yaşamlarımızda önemsemediğimiz, öylece geçip gitmesine izin verdiğimiz, yaşama dair ne varsa; onları sizin için tuttum, öykülerimde kelimelerin arasına serpiştirdim.
Sait Faik Abasıyanık, Aziz Nesin, Dostayevski,Çehov...
Herkesin kendine has bir tarzı vardır. O yüzden bana yakın tarzı olan bir yazar ismi veremiyeceğim.
Sabahattin Ali
