akþam çökmesin diye kýsýlýr mý pencere
bir koþu gidip anlama sýzýyor
gelecek dediðin cevabý olmayan soru
durup þýklardan birini eliyor
ihtimal çok þýk duruyor aralarýnda

ýþýklarý kapatýnca sýðýndýðý korkudan
onu çýkartan kelime anne oluyor
üþüyünce hýrkaya sarýlmak gibi
doðru olmak erdemdir diye içinden konuþuyor
ve gidip yanlýþýn ellerinden öpüyor

nedense Annesi saçlarýný okþarken
uyuya kalmayý seçiyor çocuk
þefkati dindiremiyor bu yüzden
uzun boylu sarý saçlý düþleri yok aslýnda
hatta toka bile takýyor gecesine
daðýlmasýn diye
bir aðlasa çözülecek rüzgar savrulacak saçlarý
bugünkü dersini aldý
adý umut yada umut olmalý

kapýyý çekip çýkýyor dýþarda kavga var
kapýyý açýp giriyor içerde kavga
dönmedolaba benziyor günler
hayat her gece ayný yerde indiriyor onu

ruhunda yaramazlýk yapýyor
annesinin attýðý çimdik yetiþir ne de olsa
buralarda bir yerde olmalý
ýþýklar sönmek üzere
sülük gibi yapýþýyor karanlýk
ayaðýný yalnýzlýðýna göre uzatýyor
annesizliðiyle örtüyor üstünü

gözlerini kapýyor uyuyabilmek için
atlý karýncalarý atlatýyor çitlerin üzerinden
bir iki üç …. yedibinsekizyüzelliüç
hala siyah bir odanýn
hala siyah bir yataðýn
hala siyah bir sessizliðin içinde

kalkýyor
annesinin anlattýðý son masal için
bir dakkalýk saygý duruþuna kalkýyor
oyuncakçýdan aldýðý sargý bezleri ve yara bantlarýyla
çocukluðunu tamir ediyor

oysa bir isteði var çarpýþan arabadan
bir isteði var

yedibinsekizyüzellidört