Evet, þehitler ölmüyor, zihniyeti bozuklar yüzünden eþi, çocuklarý, anasý, babasý, kardeþleri, bacýlarý ölüyor. Siz, sadece yoksul evlerine bir bayrak asýp, acýlarýný bile kendilerince yaþamalarýna izin vermeyip, bir sloganla perdeliyorsunuz. "Þehitler ölmez, vatan bölünmez". Vatan bölünmüyor, siz görmek istemeseniz de, gözünüzün önünde satýlýyor, siz seyrediyor ve bir sonraki þehitte ayný sloganý atmak için, güç toplamayý tercih ediyorsunuz.

Birileri sosyal medyada bir þehidin naaþýndan güç alacak, birlik beraberlik masallarýyla avutacak, avunacak, þehitlere rahmet okuyacak... Bazýlarý þehitler için üzülecek, bazýlarý sýrýtacak, bazýlarý da þehit eþlerine "Kocanýz da bu mesleði seçmeseydi" diyecek kadar vicdani unsurlardan arýnmýþ olarak ahkam kesecek.

Ben ne yapayým; yüreðim yangýn yeri olsa da, elimden bir þey gelmediðinden, böyle bir yazý kaleme alacaðým. Þehidim hakkýný helal et bize, söz geçiremedik insanlýðý unutup, seni hiçe sayan yüzsüze.

5 Mart 20
Gölcük