tek dizelik bir türkü söyleniyor; hem de şöyle tenor bir kadın sesiyle...ilk sözcüğün namesini duyunca “ hah “diyorsun; Çanakkale Türküsünü söyleyecek!..”aynalı çarşı, kırık testi” diyecek; demiyor!..hele hele “ölmeden mezara koydular beni” sözlerinin yanından hiç geçmiyor!.tutup bambaşka bir şey söylüyor:

“Çanakkale içinde uzun bir köprü!” diyor.

yani; duymak istediğin o güzelim kahramanlık Türk’ümüzün ruhu ölüyor; köprüye gömülüyor!..sadece o güzelim türkümüz değil köprüye gömülen!..ben, sen, o, biz, siz de varız!.gömülmeyen “onlar!” kalıyor!..

tek dizelik türküyü söyleyen kadın susuyor; ben devam ediyorum:

milyon borçlar üstümüze çöktü!..
offf!...paralarım eyvah!..