YENÝLGÝYÝ KABUL ETMÝYORUZ
Bir tek güne sýðmaz bizim hayatýmýz,
Belirli zamanlarda hatýrlanmasýn varlýðýmýz,
Gözlerden uzak olmasýn emek verip elde ettiðimiz baþarýlarýmýz,
Savaþý terk etmek nedir bilmeyiz yenilgiyi kabul etmiyoruz.

Bizi görmezden gelen cahillerle oldu her daim savaþýmýz,
Azmimiz önümüzde sönmemecesine parlayan ýþýðýmýz,
Aydýnlýða ulaþarak ayaklarýmýza vurulan pýrangalar kýrdýðýmýz,
Sönmesine izin vermeyiz umut ýþýðýmýzýn yenilgiyi kabul etmiyoruz.

Etrafýný karanlýk açýlarla gören bakar körlere yazdýðýmýz bütün mýsralarýmýz,
Bilinsin artýk bizim de bu dünyada boþuna yaþamadýðýmýz,
Her zaman her yerde birlikte zaferden zafere koþacaðýz,
Düþsekte biliriz yeniden ayaða kalkmasýný yenilgiyi kabul etmiyoruz.

Bir köþeye çekilip oturmak deðil olmayacak kaderimiz yazýmýz,
Bir yanýmýz eksikse diðer tarafýmýzla yaþama tutunacaðýz,
Etrafýmýzda yer alanlara kalp gözünün önemini anlatmak oldu bizim tek amacýmýz,
Çýktýðýmýz yolda baþarýlarla tanýþtýran yüreklerimizde yer verdiðimiz inancýmýz,
Yazmaz kitabýmýzda boþluklarda yok olmak duysun tüm insanlýk yenilgiyi kabul etmiyoruz.

Duysun engellileri yok sayanlar unutmasýn dünyanýn her yerinde bizde varýz,
Umutlu girdiðimiz savaþtan baþarýsýz çýkmayýz,
Taþkýn nehirler misali yataðýmýza sýðmayýz,
Bir gerçek var biz kendimizle barýþýðýz yenilgiyi kabul etmiyoruz.