merak!..sonra insan!..daha sonra merak ve hayvan!..daha daha sonra merak ve su, rüzgar,aðaç,ot!..merak iþte; hepimizin sahip olduðu bir yeti, demin saydýðým her þeyi baðlayan bir duygu!.

merak ile saydýðým þeyler arasýndaki baðý, önce otlarý ele alarak açýklamak istiyorum.

küçücük bir tohumdur önceleyin...yatar topraðýn sýcacýk, kokulu göðsüne..bir yaðmur yaðar, bir güneþ açar sonra; kýmýldamaya baþlar tohum...uykudan uyanmaktýr bu!..yeryüzünü merak eder,usulca baþýný çýkarýr deldiði pencereden...sevmiþtir güneþ ýþýðýný, yaðmur altýnda yýkanmayý...boy atar zamanla...dallarý uzamýþ,uçlarý tomurcuklanmýþtýr...mevsimler gelir, mevsimler geçer hayatýndan...dünya güzeldir; yaþanmaya deðerdir derken; dökülmeye baþlayan tohumlarý ardýndan tekrar saklanýr toprak altýna!.

kýsacasý, hayatýndaki devinimine yapýþtýrýr merak etiketini!.

uzaklarý merak eder rüzgar!.deniz kokusunu, yaprak hýþýrtýsýný, daðlardaki uðultuyu, çatýlarýn sesini, pencere týkýrtýlarýný, uçuþan yapraklarý...bunlar olmasa, eser miydi hiç rüzgar!..

ve sular!..geçeceði ovalarý, yüksekten düþeceði yar’ý, bazen usul usul, bazen köpürerek akacaðý yataðýný, kavuþacaðý denizi gölü merak eder...akar da akar!..yoksa, oluþturmazdý akacaðý yataðý!.

aðaçlar!..ne kadar uzayacaðýný, gölgesinin büyüklüðünü merak eder!.durmadan deðiþen gölgesi ile oynaþan dallarýnýn, yapraklarýnýn duyacaðý mutluluðu!..dalýna konacak olan kuþlarý merak eder mesela!..meyvesine uzanacak gagayý, insan elini merak eder!..iklimini merak eder!..

ve hayvanlar!..bir kedi mesela!.gördüðü deliðin içini, masadaki tabakta ne olduðunu, öteki kedilerin kendisine benzeyip benzemediðini, aðaç tepesini, kuyruðunu yakalayýp yakalayamacaðýný merak eder!.ve týrnaklarýný insan tenine batýrmayý baþarýp baþaramacaðýný!..

ve ben de çok þey merak ediyorum açýkçasý!..onlarý saymakla bitmez...en
iyisi mi þimdilerin konusunu merak edeyim olmaz mý: RENK!..

geçtim aynanýn karþýna; rengime baktým!..resmen gri!..döndüm eþime sordum, karasýn dedi!.olur mu hiç dedim; benim rengim gri!.hayýr dedi, mor!..eee.. dedim, daha demin kara diyordun, ne çabuk mor oldum!..gidip tekrar baktým aynaya; mor rengim, dönmüþ sarýya!.bak dedim eþime; þimdi sarýyým!..delirdin galiba dedi bizim adam; morsan morsun,sarýysan sarý, griysen gri, bana ne!.

baktý ki olacak gibi deðil; çekip gitti!..lakin bendeki merak bitmedi!.

döndüm aynaya önümü; bir açtým, bir kapattým gözümü...her seferinde baþka renge büründü tenim: kýrmýzý, yeþil, lacivert, turuncu, mavi,sarý, mor!..

öyle bir döndürdüm ki kendimi; beyaz olmuþum!..

BEYAZ ÝNSAN yani!..

:))