Biriktirmiþim… Daha doðrusu biriktirmiþiz… Yani eþim ve ben… At at bitmiyor: Gazete kesikleri, dergiler, olur olmaz çekilen fotoðraflar, küçük küçük el bezleri, lifler, yok bunun anýsý var, yok bunu birilerine veririz düþüncesiyle gözden çýkaramadýðýmýz giysiler, ayakkabýlar… Hele o hiç açýlmadýk cam bardak ve kase takýmlarýna ne demeli?.. Benim bildiðim bu tür hediyeler evler arasýnda yer deðiþtirir… Dedim ya hep biriktirmiþiz… Kýrýk sandalyeleri bile atmaya kýyamamýþýz… Seferberlikten kalma bir alýþkanlýkla, gün olur eksikliðini hissederiz diye bulduðumuz bir boþluða, daracýk bir aralýða yýðdýkça yýðmýþýz ývýr zývýrý…
Ýnsan taþýnýrken anlýyor nasýl bir birikmiþliðin içinde yaþadýðýný… Vazgeçiyor muyuz peki?.. Bence hayýr… Onca kararlý olma sözlerinden sonra yeniden baþlýyoruz biriktirmeye… Baþarsaydý yýllar öncesinin bir reklam sloganý baþarýrdý bunu… “Atýn atýn eskimiþ çoraplarýnýzý atýn” diyordu reklam… O dönemde piyasaya sürülen yeni kadýn çorabý çoktan silindi gitti ama, eskiyen çoraplar bir türlü atýlmadý. Üstelik kýrpýlýp kýrpýlýp kilim ya da benzeri þeyler yapýldý.
Eskimiþ bir eþyayý veya bir giysiyi küçük bir tadilatla yeniden deðerlendirmek güzel bir þey elbette… Böyle bir tutumluluk övgüyü de hak eder… Benim sözüm aylarca, hatta yýllarca öyle iþlevsiz bekletilen þeylere…
Bir yerlerde okumuþtum biriktirme alýþkanlýðýnýn duygu ve düþüncelerle direk iliþkisi varmýþ… Nasýl diyeceksiniz þimdi?... Anlatayým: Eskimiþ bir eþyamýzý atamýyor, satamýyor, yeniden deðerlendiremiyor ya da birilerine verip elden çýkaramýyorsak, kýzgýnlýk, öfke, kin, nefret gibi duygularý da biriktiriyormuþuz… Yani bizi üzen, kýran, inciten insanlarý bir türlü affedemiyormuþuz… Ýlginç deðil mi?... Daha ilginci, affetmeyi bilmediðimiz sürece, bu olumsuz duygular birike birike aðrý, sýzý, nasýr –evet evet nasýr- gibi rahatsýzlýklar oluþturuyormuþ…
Ötesi mi?.. Garip bir yalnýzlýk ve hayattan kopma duygusuyla yaþadýðý mekâný çöp daðlarýna dönüþtüren insanlarýn öykülerini okumuþsunuzdur, duymuþsunuzdur…
Gelelim bunca lafýn hissesine: Biriktirmeyin sevgili dostlar, ne kullanmadýðýnýz eski eþyalarý, ne de iþinize yaramayacak olumsuz duygularý… Atýn, satýn, ne bileyim bir þeyler yapýn. Yeter ki kurtulun…
Kurtulun... Kurtulun...