Yaðmurla toprak vuslata ersin bu sonbahar akþamýnda
Göz göz olmuþ yüreðim
Avunacak bir oyalantý bulsun gönül kapýsýnda

Yað yaðmur, karýþ topraða
Toprak, coþ; sar beni kokunla
Unutayým kirlenmiþlikleri
Unutayým ciðerimi yakan ateþi...

Delik deþik etmiþ hayatýn kiri,
Kýrýp dökmüþ yaþanmýþlýðýn elleri

Dokun yaðmur topraða
Yaralarým azalsýn þahit olduðum dokunuþla
Sarýl
Acýlar dökülüp kaybolsun yer altýnda
Sevda tomurcuklarý açsýn bahara

Okþa toprak yaðmuru
Nasýrlarým yumuþasýn hissettiðim pamuksulukla
Býrakma
Kahýrlar akýp uzaklaþsýn
Gülücük kokusu vursun kýyýma...

Sevda dönsün bu bahara