Yağmurla toprak vuslata ersin bu sonbahar akşamında
Göz göz olmuş yüreğim
Avunacak bir oyalantı bulsun gönül kapısında

Yağ yağmur, karış toprağa
Toprak, coş; sar beni kokunla
Unutayım kirlenmişlikleri
Unutayım ciğerimi yakan ateşi...

Delik deşik etmiş hayatın kiri,
Kırıp dökmüş yaşanmışlığın elleri

Dokun yağmur toprağa
Yaralarım azalsın şahit olduğum dokunuşla
Sarıl
Acılar dökülüp kaybolsun yer altında
Sevda tomurcukları açsın bahara

Okşa toprak yağmuru
Nasırlarım yumuşasın hissettiğim pamuksulukla
Bırakma
Kahırlar akıp uzaklaşsın
Gülücük kokusu vursun kıyıma...

Sevda dönsün bu bahara