Ankara’ya gidecekti. Akþam saatlerinde tren ile gitmek otobüsle gitmekten daha iyidir diye düþündü. Evden, sadece küçük evrak çantasýný aldý. Nasýl olsa ertesi gün Ankara’da ki iþini bitirip akþam tekrar dönecekti. Fazla bir þey almasýna gerek yoktu. Karaköy iskelesinden vapura bindi, üst kata çýkarak açýk kýsýmda oturdu. Sigara içerim bir de çay iyi gelir düþüncesiyle. Fakat hava buz gibiydi. Rüzgar sert esiyordu. Sigarasýný ve çayýný içtikten sonra aþaðýya indi. Nihayet vapur iskeleye yanaþtý. Giþelere gidip bir kuþetli bileti aldý. Gece treni çok kalabalýk deðildi. Kompartýman numarasýný bulup oturdu. Henüz erkendi belki baþka yolcularda gelebilirdi. Ancak tren hareket edince anladý ki yalnýz yolculuk yapacaktý. Ýstasyonlarý sýrasýyla bir bir geçtiler, Bostancý, Kartalve Pendik istasyonlarýnda binen olmadý boþ kompartýmana…
Hah dedi…Güzelce uyurum Anakara’ya kadar artýk…

***
Gebze istasyonunda, kompartýman kapýsý açýldý, yetmiþ yaþlarýnda, fötr þapkalý, buruþuk pardösülü bir amca geldi. Temiz yüzlü, görmüþ geçirmiþ birine benziyordu. Selam verip aldýlar, karþýlýklý hayýrlý yolculuklar dilediler birbirlerine. Fakat beþ – on dakika sonra anlaþýldý ki amca bey konuþmayý çok seviyordu.Emekli öðretmenmiþ. Doðuda okul müdürlükleri yapmýþ. Þimdi Gebze’de oturuyormuþ ama Ankara’da kýzý çalýþýyormuþ. Ziyaret edip, birkaç gün de kaldýktan sonra dönecekmiþ. Buraya kadar anlatýlanlarý sessizce dinledi ara sýra “ha öylemi” “ne kadar güzel” “ha evet “ diye karþýlýklar verdi hep. Ancak, uyumak istiyordu. Amcanýn ise uyumaya hiç niyeti yoktu anlaþýlan.

***

Hereke istasyonu geçildi. Amca yetmiþli yýllarý anlatýyordu.Doðuda çok þey yaþamýþtý.

- Çok kötü günler yaþadýk oðlum…Senin de yaþýn müsait hatýrlarsýn!

Hatýrlamaz mýydý. Cam buðulanmýþtý, hafifçe ellerliye camý silip dýþarý bakmak istedi. Camýn kirli olduðunu görünce cebinde kaðýt mendili çýkarýp , camý bir daha sildi. Ýzmit’in ýþýklarý pýrýl pýrýl yanýyordu.Yetmiþli yýllarýn karanlýðýna dönmek istemiyordu o. “Ah… Amcacýðým ne olur bir sussan artýk” demek geçiyordu içinden, diyemedi. Hicabý mani olmuþtu halini ifade etmeye.

***

Küçük þehirlerde hemen hemen herkes birbirini tanýr. Arkadaþ çevresi geniþ olanlar, daha çok tanýnanlardýr. Gece saat on bir-on ikiyi geçer geçmez bombalar patlardý. Aileler, anneler babalar evlatlarýný korumak için sabaha kadar uyumazlardý. Sokaklar tutulur, köþe baþlarýnda mevzi edinilir, nice masum insanlara dayak atýlýr yada öldürülürdü.Sokakta ki güç dengeleri hükümet deðiþiklikleri ile el deðiþtirirdi. Ýþte, o yýllar gözünün önünden birer birer geçiyordu.

Amca, maþallah makineli tüfek gibi konuþmaya devam ediyordu.

***

Düzen bozuktu ve kesinlikle deðiþtirilecekti. Tek yol devrimdi. Gencecik fidanlar tek tek devriliyordu. Devrim kansýz olmazdý.Vatan, millet, bayrak diyen herkes faþistti. Tüm zenginlerin malýna el konacaktý. Hakça paylaþým saðlanacaktý. Burjuvazinin beli kýrýlacak, Proletarya iktidara taþýnacaktý. Týpký Sovyetler Birliðinde olduðu gibi, baþarýlacaktý.Yoldaþ Lenin baþarmýþtý biz neden baþarmayalým?!....

Amca hala konuþuyordu Kiðý’da ki çobana nasýl okuma yazma öðrettiðini.

Beyni zonkluyordu aslýnda…Keþke Bostancý’da kafayý vurup yatsaydý…Ama bir kere saplanmýþtý düþünceler beynine…Yaþamýþtý o günleri. Gözlerini kapasa bile faydasý yoktu, geçmiþ su gibi akýyordu gözlerinin önünden…

Saf ve temiz Anadolu çocuklarýnýn eline Marks, Lenin, Stalin, Mao vs. ne yazmýþsa ne söylemiþse onlar tutuþturuluyordu. Üç yüz- beþ yüz gencin elinde ki çakar almazlarla devrim yapýlamazdý ama önce Faþizm sindirilmeliydi.

Kardeþ kaný dökülecekti ki devrim meþalesi yansýn…Öyle de yaptýlar!!! Oluk oluk kardeþ kaný akýttýlar…

Amca susmuþtu…Kalktý, kuþetini açtý ve iyi geceler dileyip, yattý…

***

Rivayet edilir ki ; Deniz Gezmiþ ve arkadaþlarý asýldýðý günün akþamý bunlar Bayramoðlu sayfiyesinde oturup raký içip, hala dünyayý fethetme nutuklarý atarlarmýþ. Kemal Tahir : “ Ulan, utanýn be, gençleri ipe gönderdiniz ama utanmadan hala burada oturup, raký zýkkýmlanýyorsunuz” demiþ.Utanmýþlar mýdýr acaba? Utanmadýlar ki yedi bin genci kara toprakta, onbinlercesini de 12 eylül döneminde mahpus damlarýnda çürüttüler. Þimdi dönüp arkalarýna bakýp, kendisiyle hesaplaþan kaç kiþi var? Evet…bir iki istisna var o kadar… Öbürleri piri pak!....

***

Þimdi, Anadolu’dan gelen saf ve temiz çocuklarýn eline Marks, Engels, Lenin vs tutuþturulmuyor. Omuzlarýna 15-20 kg lýk kameralar verilerek bilmem hangi medya fahiþesinin bilmem hangi zengin piçiyle düzeyli birlikteliðini görüntülesin diye bar, kafe ve diskoteklerin önünde sabahlara kadar nöbet tutturuluyor.

Ekranlarda baldýr – bacak , meme showu gýrla gidiyor. Ar damarlarý çatlamýþ.

TV kanalý deðil umumhane sanki mübarek…Onlarýn yerine utanýyordu….

***

Ýlkeli insanlardý bunlar! Hani zenginlerin malýna el koyup, fakire paylaþtýracaklardý ya!!!! Gerek saðlýklarýnda gerekse ölümlerinden sonra , Vehbi Koç ile Sakýp Sabancý’ya methiyeler düzdüler. Kendi ensesi kalýn patronlarýnýn kasasý dolsun diye (tabii ki kendi cepleri de dolsun, milyon dolarlýk villalar da otursun bilmem hangi marka Fransýz þarabý zýkkýmlansýnlar diye de) TV ekranlarýnda, gazete sayfalarýnda ne þaklabanlýklar yaptýlar. Hükümetler düþürüp, hükümetler kurdular! Bir zamanlar Mustafa Suphi’nin katili Faþist Kemal dedikleri Yüce Atatürk’ü istismar edip, Atatürk’ün yüce kiþiliðini kullanýp, ceplerini doldurdular!

Bülent Ecevit’in son iktidarýnda ne hokkabazlýklar yapýp, patronlarýnýn servetine servet katacak basýn kanununu çýkarttýklarýnýn ertesi günü, Ecevit’i bir günde gözden çýkartýp, istifa peþinden de seçim sürecine taþýdýlar.

28 Þubat sürecinde manþetten düþürmedikleri Çevik Bir paþayý,Cumhurbaþkanlýðý adaylýðýný açýkladýðý basýn toplantýsýnda; bir arkadaþlarýný azarladý diye o gün defterden sildiler.

Yetmiþli yýllarda ve 12 eylül sürecinde Türk Generalleri bunlar için : Faþist Generallerdi…
Sonra kýç yalamaya baþladýlr…
Hala da yalýyorlar…

***

Kondüktör “ Eskiþehir istasyonu, inecek yolcularýmýz kalmasýn” diye sesleniyordu…Gözlerini kapadý, sabah Ankara’da yapacak iþleri vardý….