CEHENNEMDE KARTOPU

Bu sabah sana uyandım her sabah olduğu gibi. Musluğu açıp sevdanı çarptım yüzüme. Hızla pencereye koşup sabah rüzgarının sırtındaki kokunu buyur ettim içeriye. Biraz lak lak ettim serçelerle. Senden haber var mı diye. Biri gelip dudağıma öpücük bıraktı . O gönderdi dedi. Ayrıca beni sevdiğini söylemişsin ona. Dışarı çıktım sana gidiyordu bütün yollar.
Ve yolun sonunda ellerin oluyordu,dudakların oluyordu,sevdan oluyordu. Annemin uyku öncesi anlattığı masalları andırıyordu sevdamız. Sen prenses oluyordun ben kötü devi öldüren komşu ülkenin prensi;diğerleri mutlu ahali.
Cennette hurilerle körebe oynuyorum. Beni ebe yaptılar onlar kaçıştı. Ama ben hep seni yakaladım. Tamam itiraf ediyorum şike yaptım. Bezin altından baktım.
Bu sabah biraz geç uyandım. Tuhaf bir sıkıntı var üzerimde. Musluğu açtım sevdan kesik. Bak şu belediyenin işine. Hızla pencereye koştum. Hiç rüzgar esmiyor. Serçeleri aradı gözlerim. Kargalar çıktı karşıma dalga geçtiler benimle. Telaşla attım kendimi dışarıya yollar kapalıydı.
Ve yolun sonunda ellerin yoktu , dudakların yoktu ,sevdan yoktu. Annem yalancı çıktı. Masallardaki mutlu son yoktu.
Cehennemde zebanilerle kartopu oynuyorum. Sonrada kardan şeytan yapacağız. Meraklanma güneş yağımı aldım. Döndüğümde bronz tenli olacağım.
Bu sabah.
Uyanmak için hiçbir sebebim yok.
Ve tek düşüncem sen.
Yaşadığım cehennemde avucumdaki kartopu gibiydin. Sıcağa daha fazla dayanamadın. Eridin gittin.

Eylül 2001