CEHENNEMDE KARTOPU

Bu sabah sana uyandým her sabah olduðu gibi. Musluðu açýp sevdaný çarptým yüzüme. Hýzla pencereye koþup sabah rüzgarýnýn sýrtýndaki kokunu buyur ettim içeriye. Biraz lak lak ettim serçelerle. Senden haber var mý diye. Biri gelip dudaðýma öpücük býraktý . O gönderdi dedi. Ayrýca beni sevdiðini söylemiþsin ona. Dýþarý çýktým sana gidiyordu bütün yollar.
Ve yolun sonunda ellerin oluyordu,dudaklarýn oluyordu,sevdan oluyordu. Annemin uyku öncesi anlattýðý masallarý andýrýyordu sevdamýz. Sen prenses oluyordun ben kötü devi öldüren komþu ülkenin prensi;diðerleri mutlu ahali.
Cennette hurilerle körebe oynuyorum. Beni ebe yaptýlar onlar kaçýþtý. Ama ben hep seni yakaladým. Tamam itiraf ediyorum þike yaptým. Bezin altýndan baktým.
Bu sabah biraz geç uyandým. Tuhaf bir sýkýntý var üzerimde. Musluðu açtým sevdan kesik. Bak þu belediyenin iþine. Hýzla pencereye koþtum. Hiç rüzgar esmiyor. Serçeleri aradý gözlerim. Kargalar çýktý karþýma dalga geçtiler benimle. Telaþla attým kendimi dýþarýya yollar kapalýydý.
Ve yolun sonunda ellerin yoktu , dudaklarýn yoktu ,sevdan yoktu. Annem yalancý çýktý. Masallardaki mutlu son yoktu.
Cehennemde zebanilerle kartopu oynuyorum. Sonrada kardan þeytan yapacaðýz. Meraklanma güneþ yaðýmý aldým. Döndüðümde bronz tenli olacaðým.
Bu sabah.
Uyanmak için hiçbir sebebim yok.
Ve tek düþüncem sen.
Yaþadýðým cehennemde avucumdaki kartopu gibiydin. Sýcaða daha fazla dayanamadýn. Eridin gittin.

Eylül 2001