TEKİL TÜRKÜLERİM – I



“Boynuna o yeşil fuları sarma çocuk,

Gece trenlerine binme ”

Attila İLHAN

-I-

Sen susarsın,

Bir bıçak ucu yeşerir içimde

Tam orta yerinde yüreğimin.



-II-

Hayır...

Aslında

Paylaşılır yalnızlıkta

Bir lokmayı ikiye böler gibi hem de,

Bir bardak suyu....

Bir yalnız

Artı

Bir yalnız daha

Yine / Pir yalnızlık / eder...

Daha bir yalnız.

Yalnızlıklarda iki kişiliktir

Can cana uzaksa eğer

Aşk gibi....



-III-

Gel diyorum,

Kal diyorum,

Gitme !! / ler / akıyor gözlerimden

Hayır diyorsun,

Bencil diyorsun

Doğrudur.

Ben her zaman sencil oldum

Biliyorsun....



-IV-

Tut ki bir sabah,

Tut ki bir çocuk,

Bir elinde karanfil

Diğer elinde toprak

Tut ki sana dedi “ Ek beni ”

Yine böyle susarmısın?



-V-

Martı,

Çığlık attı, yarasını değdirdiğinde o tuzlu suya.

Bilirdi oysa

Bir yanılgı değildi ...

/Deniz söndürmezdi yangısını söndüremeye ya/

Aşktı işte,

Aşıktı,

Kanatlarından vurgundu

Vurulmaya alışıktı...

Herkes bilirdi de kendi bilmezdi / Sanki

Kanatlarından ölürdü martılar....

Asi ve mavi 36