Son günlerdeki dünyayı saran ekonomik krizi hepimiz az çok biliyoruz. Bir zamanlar en ideal ekonomik sistem olarak lanse edilen kapitalizm şimdi can mı çekişiyor, yolun sonu göründü mü? İşte bunlar ilk anda akla gelen sorular. Daha önceleri de böyle büyük krizler yaşayan kapitalizm bu badireyi de atlatacak mı yaşayıp göreceğiz. “Jean De Lajugie” , “ Necmeddin Mete” tarafından dilimize kazandırılan, “İktisadi Doktrinler” adlı eserinin üçüncü bölümünde sanki bir kehanette bulunuyor; “xıx uncu Asrın ikinci yarısı ile xx nci Asrın ilk yarısı, kapitalizmin en yüksek derecesi ile felaketli zamanını ve bazılarına göre, çöküşünü birlikte görecektir.” Diyor. Bu bir ileri görüşlülük mü yoksa sürecin bilimsel acıdan doğal bir oluşumumu bunu, yine ileriki günlerde beraberce göreceğiz.

Bu son krizin nedeninin dünyanın tek kutuplu olmasından kaynaklandığını söyleyenler bir bakıma haklı ama bundan şikâyetçi olanların bunu yaratan etmenleri yine kendilerinin oluşturduklarını unutmuş görünmeleri ne kadar ibret verici öyle değil mi? Dünyanın tek süper gücünü, tek değerli ekonomisini, parasını Temmuz 1944'te ABD'nin küçük bir kasabası olan Bretton Woods' da yapılan bir anlaşma ile ortaya koyan onlar değil miydi? Yine o toplantılar sonunda Dünya Bankası ve Uluslararası Para Fonu'nun (IMF) kurulması kararları hayat bulmuştu anımsayın. Uluslararası para sistemini şimdiki süper güc ABD'nin o zamanki Hazine Bakanı Harry White tarafından ortaya o toplantılar sırasında önerip tüm dünyaya kabul ettirtmişti. Tüm paraların Dolar’ a endekslenmesi zamanla piyasalardaki dolar miktarını artırıp değerinin düşmesine yol açtığı bilinmektedir. Son kriz önce emlak sektöründe başlayıp, finans ve banka sistemi ile devam etse de tüm sektör ve tüm ülkeleri etkilemesi kaçınılmazdır. Şimdi başta Fransa, Almanya olmak üzere kafalarda tek süper güçlü dünyanın ve kapitalizmin geleceği ciddi olarak tartışılıyor.