Zavallý bir kahvaltý sofrasý...

Bütün eskiler sofrada yerini almýþ. Ortaya da beþbuçukyýllýk bir yiyecek konmuþ. Eller çenede bakýyoruz "önce kim yiyecek" diye. Bir an için fýsýldýyorum kendi kendime;
"söz! Yemezse eðer eskimiþ bir zavallýyý, hayatýmýn göbeðine koyacaðým O'nu. O sarsýlýrsa ben yýkýlayým razýyým"

Efendim diyorsun
Makarna bitmiþ alsam mý diyorum
Yemedim! diyorsun.
Boþver yeme bende sevmem zaten diyorum...

Hayalleri de bizi de susturuyor dýþarýdaki korna sesleri.Al iþte Türkiye'de yaþamamak için bir sebep daha diye iç geçiriyorsun. Bu ara içinden geçenler çok. Onu da geçir... Kaðýdým kalemim yanýmda bu kez. Aklýma bir þey gelince hemen karalýyorum. Sende göz ucunla bakýyorsun hani. Hoþuna gidiyor senden feyz almam. Baþka bir þey alamadýðým için feyz ile yetinmekse benim zoruma gidiyor. Ama bu da hoþuna gidiyor...

Islýklý bir çay alýyorum.
Açýk
Kýsýk sesli
Beþbuçukyýllýk yemek çok asil duruyor. Hiç tavizi yok.
"Beðenip yiyeni de öpeyim yemeyeni de" tavrýnda.
Býçaðýmla bir güzel deþiyorum ortasýndan. Biraz daðýtýyorum, biraz bölüyorum. Çatalýmla yardým alýyorum hatta. O da yetmiyor iyice deþmek için çatalý býrakýp diðer elimle destek alýyorum.

Þaþýrýyorsun.
Sen kýyamýyordun
Ben doðruyorum
Zoruna gitmesin
Aþký önüne almýþtý, hem sana kýyýyordu. Hemde aþký kendine kendine kýyýyordu.
Sus!

Bol suslu çayýný alýp tek koltuða çekiliyorsun.
Suratýn asýk. Bir katili gözler gibi bakýþlarýn. Korkmaya baþladýn benden belli.

Sonrasýný duvarlardan dinleyelim.

"Çocuk kalktý sofradan, kýzýn yanýna geldi.
Kýzý kaldýrdý
Ellerinden tuttu
Kendi ekseni etrafýnda bir tur döndü
Diz çöktü
Kafasýný kaldýrdý
-Þimdi etrafýnda dönebilir miyim?- dedi ve gizledi gözyaþlarýný..."

Not: Dün gittikçe aydýnlanýyor.