Esmer Tual
Aşkın Masum Yüzü
Yıldızın rahminde nurdun, / Pamuk gibi appacık. / Yağmurla durulandın,
Halil'im
Eylül'ün şafak yürekli âsi çoçuğu, / Herşey değişmeli'ydi esmer yılların kahramanı
Boynu Bükük Karanfil
Tanıtım
Bir Varoluş Sancısı...
Acıyı tarif ederken,neden süsleme gereği duymalı ki...Sadece diyorum; 'Şuracığım ağrıyor! '...Ve dillenmeyen bebek bile anlıyor beni.
Siz hiç acıya yol alırken makyaj yapma gereği hissettiniz mi ya da amaliyat masasına yatarken gece kıyafeti giyindiniz mi...
Yani bugün her zamankinden güzel olmalıyım;
Babam öldü. Dediniz mi...
Ya da bugün terkedildim..Oh! Dünya varmış deyip yalnızlığınızla el sıkışıp şeref mi kaldırdınız tükenmişliğinize...Yoksa siz de ağladınız mı ben gibi? ...
Bir insan acı çekerken, bir nefeslik yer açılıyor dünyamda...Çok şükür, cigerlerim genişledi nefes almaya başladım! Mı dediniz...
Söze ne hacet değil mi, acının en göz alıcı rengini giyinip yüreğimizin derinliğine süzülen gözyaşlarımız varken...
Ama siz yoksunuz yanımda...Dört duvara çarpıp aksiyle yüreğimi dağlayan çığlıklarımı asıyorum artık darağacına...Ve ağlıyorum hükmünü kendimce yitiren acılarıma... Gözyaşlarımı hissedemediniz ya da silmek için uzanamadı elleriniz...İşte bu yüzdendir ki, sizlere 'Bir Varoluş Sancısı'nın notlarını yazıyorum...Size ait, zarfına 'yaşanmıştır' damgasını vurduğum, mektuplarımı okudunuz mu? ...
Geçmiş
Asırlık Sürgündeyim...
Konum
Brüksel
Özellikler
Kalpten kalbe mektuplar...
Benzer Yazarlar
Benim kadar delisi var mı bilmiyorum...
Bağlantılar
http://www.antoloji.com/esmer_tual
Takip Ettiklerim
KİTAP İZLERİ
Esir Şehrin İnsanları
Kemal Tahir
Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku