DOMANÝÇ

Kutsal topraklarýndan silinemez mazisi
Bilirim yüz yýllardýr insan tarih iç içe
Manayla bütünleþen yaylasý arazisi
Uzaktan seslense de kulak ver Domaniç’e


Yüzünde bir tebessüm tarihin izi kalmýþ
Kayýnýn ormanlarý, meydan okur zamana.
Selçukludan bu yana dört tarafa nam salmýþ
Hayme Ana Ertuðrul, damga vurur her âna.


Bir tarih dile gelip þahlanýrken yerinden
Hudut bilmez rüzgarý esiyordu içinden.
Þafak söküp gül açar cennet gibi derinden
Geçilir mi? Domaniç yiðitlerin serinden.


Gözlerin akþamýnda daðýlan bir us gibi
Yapraksýz düþüyorken takvimler kýzýl güne
Kayboldu sarý kýzý, bilinmeze pus gibi
Kaplandý bir memleket gözyaþýyla sürgüne.


Ayný yeþil ayný al, ayný mavi ayný dal
Domaniç gönüllere akan deli bir ýrmak
Ýklimi sert olsa da insaný bir kovan bal
Duman üstüne duman sarýlý yeþil yaprak


Kendi ikliminden ki; deli bir rüzgar eser
Dað orman ve su hava kardeþ olmuþ þehirde
Oðuz’un evlatlarý düþmaný burda ezer
Bir asrýn hikâyesi yazýldý Domaniç’te

20 Mayýs 2016 Domaniç

Rasim YILMAZ