Bu gece yalnýz baþýna
Ýfadesiz fakat az biraz korkak
Biraz da korkutulmuþ dünya tarafýndan
Bir adam yürüyordu sokakta

Sað elini sað cebine atmýþ
Sol eliyle gündüzden bir parça
güneþten bir parça ýþýldaðý
Hýþýmla, kendini bilmezce
Ayaðýný yorganýnýn ucundan bilerek ve isteyerek
taþýrmýþça
Sallýyordu

Iþýldak ve gece belki onundu
Belki de ýþýldak ve adam
Gece gece sokaða düþmüþ
Geceyi arýyordu
Belki de adam ve gece
ýþýldaktaydý
Sürüm sürüm parlýyordu
Bu konuda her insan bilgisizdir
Bilseler dahi kimse þahit yazdýrmaz
Boþuna uðraþtýrmaz kendini
Dünya ile.

Adam iyice bir yürüdü de
Allahtan!
Defoldu gitti sokaðýmýzdan!
Aklýmý kurcalarken bozacak sanmýþtým
Gece çaresizce
Memeye doymamýþ pembe yüzlü bebek gibi
Avcumun içine düþtüðünde ise
anladým,
Aklýmý þaþýrmýþým

Ben þimdi
Geçmiþte burda olan korkak
Korkak ve korkutulmuþ olan adamýn
Elindeki ýþýldaðýn
Nasihat vermez kýsa hatýrasýyla
Ben þimdi
Avcumun içinde, zýrýldanýp duran geceyle
Ben þimdi, pas tutmaz býçaðýný
sahnesinden indirmek için beni
Bana saplayan gündüzle
Kendimi,
Nasýl aldayacaðým?

Ben þimdi
Belki biraz ucundan
belki az biraz kýyýsýndan
Yakýnýndan, uzaðýndan ne bilinir?
Hayatý nasýl tutacaðým?
Belki de can evinin salonundaki sofrasýndan
Bir yeni gece çýkartmak için sokaða
Gündüzün yolunu kesip
Haracýna dadanacaðým.

Korkarým ki...
Korkarým ki gülümseyerek de olsa
Eski sökük kýyafetlerimle
Çok önceden solmuþ çürük çiçeklerin arasýnda
Ölümden az zaman ötede
ve az zaman sonra, bulunacaðým.

Korkmayýn.
Ben elimdeki bu kazýðý
Mosmor kaplý trenlerin en önündeki trene
Binmeden hemen önce
Gündüze atacaðým.

Günaydýn kibirli güneþ, çokbilmiþ toprak
Günaydýn yemiþine göz diktiðim komþu aðacým
Asfaltsýz sokak, elektrik direkleri ve
daha nice renkli daha nice parlak
daha nice neþeli daraðaçlarým.