Olmadý…Bir þiir daha yazamadýk aþka.Söz de vermiþtik…Yaz geldi…Yaðmur sustu,güneþ gül yüzünü gösteremedi…Bir hüzün halidir aldý baþýný gitti masallar,delicesine kovaladýk yalnýzlýklarda,yetiþemedik…

Yaðmurlara tutuldu düþlerimiz,zor yollarda ýslandý gülüþlerimiz.Kitaplara þiir olduk belki biz…Bir þiir yazamadýk!Bir þiir yazamadýk seninle…Her günahtan uzakta,masalvari bir þiir…

Þimdi saatin kaç?Sana da var mý gece?Yoksa bu zifiri karanlýk yalnýz bana mý?Sahi oralar da hava nasýl…?Yaz geldi deyular amma…Ben ayaza tiryaki…Ay ýþýðýna dokunur mu gözlerin,hala ýslak mý kirpiklerin?Sustu mu dudaklarýn…?Biti mi aðýtlarýn…?

Beni hiç sorma…Hala ve hala,ve hala inatla,olmazlara ‘’amin’’ diyen dualardayým.Elimi tutamadýðýn gözlerime bakamadýðýn her yerdeyim.Ellerim boþ,gözlerim serkeþ…Kendi kendime,kendi dilimce bir þarký mýrýldanýyorum.Yaþýyorum,bir yarým elma tadýnda,ya da yapraklarý savrulmuþ bir aðaç gövdesi.Ya da adý neyse o hüzün mevsiminin,dört mevsim ben ondayým…Hazandayým…Hüzünleyim…


R.Betül Çetin