Gökyüzüne borcum var / Ondan ne çok mavi aldım /

Kalemim bile çekiniyor artık seni yazmaya / Tükeniyor mürekkebi yetmiyor bu sevdaya

Rüzgar aldıkça büyüyor yalnızlığım / Kapatsam mı artık diyorum pencereleri /

En uzun geceydi dün gece / Yirmibir Aralık / İndirim

İlk yazdığım şiir gibisin / İlk gördüğüm şehir gibi /

Sen / Adına ''mutluluk '' dediğim / ''Mutluluğum '' diye

Umudun adı adresi belli değil / Ne zaman ki yalnızlığım /

Geçmişe değil söylediklerine asılı kaldı hayallerim... Yıkılan duvarlarımı her defasında yeniden inşa ettim de, Kendi duvarlarıma

DURMA GEL YETER / Her gece düşümde gördüğüm güzel /

Ne zaman ki Volkan Konak / Mikrofonu alır eline /

Sen bir gülüyorsun, dünyamız cennet oluyor... / Gülüşünle ruhumuz serotonine gark oluyor...

Seni tanıdığımdan beri daha bir düzenliyim / Evim derli toplu /

Bakma bana oyle, / Gözlerim firarda, / Suçuna ortak mı

Mavi̇li̇kler Kuşandim Seni̇n Aşkinla / Bi̇rden Elleri̇mi̇n Zemheri̇ Soğuğu Bahara Çaldi

sevmelerim izmarit kül tablasında / buruş buruş kırış kırış yığın yığın

Kavimler göçü başladı yine, yüreğimin derinliklerinde... Öyle ağır öyle zor ve öyle acımasız... birşey var anlatamadığım...

Aysun; bakışı ayrı bir güzel / Gülüşü ayrı... / Duruşundan

Lal dudaklarında üçgüller çiçeği açarken / Lüks eder içimde müzmin bir aşk

GİDİYORUM / Gidiyorum, / Zaten sen beni hiç sevmedin ki

Bir tatlı macera senin yanında, / Çaresiz dertlere saldığın yıllar. /