Şiir > Bireysel
nostaljik
Çayım ve Yalnızlığım
Billûr çiy damlaları gül yaprağında eda. / Bir isli çaydanlığın sinesi ateş dağı.
heyecanlı
Koşmam Lazım Siyah At Olana Dek
simsiyah bir atım koşmam gerek / toynaklarıma kara sular inene dek
umutlu
Birlikte Bir Yola Çıkalım mı?
Dönmeyeceği beklemekten / Isıtmayacağa sarılmaktan / Parlamayacağa bakmaktan
olumlu
Sen Bize Sevapken Biz Sana Günahkar Olamayız Ata'm
Sana öldü diyorlar Ata'm. Sen ölür müsün, koca bir tarihsin / Sen ölürsen,
üzgün
Kan Rüyayı Bozmadı / Düşlerde Bıçaklandım...
bir akıl ki çıldırmış , tutunur boşluklara / geceden his kuşanmış , akıl
üzgün
Sil Gözyaşlarını, Yüreğini Burkan Suskun Umutlarını!
Ağlamak ne kadar zarif bir hissiyat / Duygular günyüzüne çıkarken, melulleşen şevk biterken
üzgün
İkimizinde Yazılışı ve Okunuşu Farklıydı...
lâl olmuş yedi iklim , dört yön bana küs şimdi / sende karış
KİTAP İZLERİ
Tutunamayanlar
Oğuz Atay
Tutunamayanların Edebi Ayaklanışı Oğuz Atay'ın anıtsal eseri "Tutunamayanlar", 1972'de yayımlandığında Türk romanında bir deprem etkisi yaratmıştı. Yarım asır sonra bile, bu sarsıntının artçıları edebiyat dünyasında
İncelemeyi Oku