"ol" dedi tanrı kadına / ne adem duydu / ne

Allah’la kul / Bireyidir yerde meçhul / Yalnızdırlar Allah’la kul

Uyan kardeş uyan geceler bitsin / Kovun üzerinden bulutlar gitsin /

Tezat / Alçalan koltuk, masa, alçalan makam gördü / Çekimserdi

Haş-r,Hut’a, yasin, vakıa ya bak! / Nice kavimleri eyledi helak! /

Günahkârım, sinsi ruhumda mücrimler yatar. / İnsanlığım, şerefim bir uçurumdan kayar.

Ucuz Dakikalarım / Kaç zamandır ağlayamadım sana , affet /

Uhrevi iklimlere açılan has kapılar / Bir akşam ezanının sıcaklığı buğusu

Cebrail (a.s.) yine bir gün yüce Peygamberin huzurundaydı, / Rengi biraz sararmıştı, Allah

O düğmeleri kapatınca sersemledim; / Televizyonun, telefonun, bilgisayarın… / Algımı

Etrafımı sarmıştı bir karanlık, / Gördüğüm bir düştü anlık, /

Doğ, sabahlarımın hareminden yükselen soluk! / Sen ki ruhuma katılmış çelikten duvar

Necip Fazıla Mektup / Aydın iki hece üstadım lafta /

Yaradana ulaşmaktır yaşamak, eğer aşk varsa / Aşık olunan sevgiliye kavuşmaktır, ölmek aslında

PİR MEHMET'ten / Gün yüzlü gündeşim nemden incindin, / Araya

Gül bahçesi farksızdır, kızıl ateş bağından, / Kurtulmak mümkün değil çelik kader ağından…

Öksürüğümle uyandırıyorum karanlığı / Yalnızlığımı onunla avutmalıyım / Düşümdeki kahramanların

SADR-I CİHANDAN gönlümün pınarına iliştirildi... / korkuda kimmiş;endişede neymiş eyvallah de gitsin gönül

Sudan bedene yaratan Yar'dır, / Buna inanmayan akıl Nar’dadır, /

acıların sağanak halinde üzerime boşaldığı saatlerde / ey sevgili eğer üşümüyorsam titremiyorsam beni