Şiir > Toplumcu
üzgün
Baba ve Oğul
"Böyle giderse hiç kimsen olmayacak / Yapayalnız kalacaksın şu hayatta" derdi babam,
nostaljik
Çocukluk Günlerim Yalın Ayak…
Sandıktan çıkarttım birer birer / naftalin kokulu elbiselerimi, / bütün
olumsuz
Yok Yok
Ulus devlet modelinden sıkıldık doksan yılda / Nifak ateşi harlandı yanarız dumanı yok
üzgün
İsyandan Yana Seçtim Tarafımı
Ne zaman ki ağladı bir çocuk gözü / Damla damla birikti içimde kin
olumsuz
Sıradan Acılar
Adına hayat denen tek perdelik oyunda / Yolumuzdan geçmeyen yolcular sıradandır.
olumlu
Şairsen Omuzunda ki Yükler Ağır
Şairsen omuzunda ki yükler ağır... / Unutma; / Haksızlıklara, yokluklara,
nostaljik
Namlu Ucundadır Dünyada Sevmek
namlu ucundadır dünyada sevmek / masmavi bir göğün kavgasındayım /