Neye dokundumsa abaküste boncuk;
Gözyaşım,
Hiroşima gözlerin,
Aşk!..
Oraklanmış bir deniz.;
Kumlar ve martı kanatları...
Midyedeki giz...
Yaprağa dönüşen toprak,
Artakalan klorofil...
Açılmış bir gökyüzü; sabah vakti!
Yüzünde yırttığım ay!...
Senin olan ne varsa bendeki;
Dudağında karanfil,
Tırpanında elin,
Gökkuşağında kirpik,
Gecemde gül deren tenin...
Çocuk ve şafak!...
İkiyi birlediğimiz o an!:
Göğsünde kayboluşum,
Yoruluşum,
Kilitine yapışan ruhum,
Uykum,
Karanfildeki dudak...
Her ne varsa senden yana
Korktuğum;
Acıların şehri
Kabaran yüreğimde çıkmaz sokak...
Uzaklığın,
İhanetin,
Benden sakladığın karanfil ...
Hepsi ama hepsi...
Abaküste duruyor, yusyuvarlak...
