Aklımın kementleri değilmiki ömrümü bulanık sularda yakalıyor
Ve fücur ,kimliğimin ön yüzünde soğuk damgayla ışıldıyor,
İşte rıhtımda bekleyen dalganın suçlu olmadığına ve fakat
Cesetlerden geçilmez denizlerin cenabet bir çakıl taşıyla taştığına
Raylarda yürüyen sırtı dönük bir sağırı irkiltmeden izleyen kalabalık
Karar veriyor ve ben boşalan yerlerine durmadan musluklarla kan taşıyorum
Dişlerindeki beyaz gözlerini kör etmesin diye
