Görür de görmez olur bazen insan
Bilir bilmez yanılır
Kanar ışıltısına sözlerin
Gözlerin büyüsüne sarılır
Mutluluğa çalan bir rüyadır sarar
Sorgulanmaz o gerçek sayılır
Ayağı yere basmaz bir zaman umutların
Hayal içre yanılgıların
Umulmaz karanlığa açılsın kapılar
Maskeler yüzlerden ansızın sıyrılır
Ve anlaşılır ki boşadır
Özveri, güven, sabır
Lakin ona verilen değer
Gereğinden hayli fazladır
Rahat bırakmaz pişmanlıklar
Ayaklarına dolanır
Anlamlanır dilinde eski yapraklar gibi kahır
Yazık, görür de görmez olur ya bazen insan
Aldanır, aldanır, aldanır...
