Gece... Gündüz...
seni gündüz gece anmak derdindeyim. Herkezlerden daha çok sevmek peşindeyim.Gönlümü aşkından yakmak niyetindeyim. Çünkü sen, sonsuzluğun simgesisin.Sen beşerin asla ulaşamadığı yerdesin. Yıldızlara dokundun sen, ağaçlarla konuştun, ay'a bile sözünü geçirdin,muhteşemi sen yaşadın, yaşarkende bizleri asla bırakmadın. En başta insandın sen... Yetim doğdun,öksüz büyüdün... Senin de canın acıdı sende yoruldun sende sıkıldın... Sende döktün mübarek gözlerinden yaşlar... Sen de alışveriş yaptın, sende şaka yaptın, sende sevdin...Sen bizden uzak değil sen bize en yakın oldun.Sen uç noktaların dengesi, sen gönüllerin sevgilisisin. Sen Muhammed'sin. Aşk'ların en güzelisin.
KİTAP İZLERİ
Dokuzuncu Hariciye Koğuşu
Peyami Safa
Acının ve Istırabın Edebiyatı Peyami Safa'nın "Dokuzuncu Har-iciye Koğuşu", hastalığın pençesindeki insan ruhunun zamana meydan okuyan bir keşfi olmaya devam ediyor. Edebiyatın en temel işlevlerinden
İncelemeyi Oku
