Nelerle yıprattık sevgimizi? Nelerle tükettik kendimizi? Bir ömür beraber olmaya yetemedik biz...
Seni üzdüm... Ve ben "sen" i üzdüğüm için ölümü düşündüm...
Senden başka kimsem yoktu... Ve sen de olmayacaktın artık... Yalnızdım; hayatla başbaşaydım şimdi...
Yüreğim bunu hemen kabullenebilir miydi? Sevebilir miydi sensiz de olsa bu hayatı? Ve sen arkanı dönüp giderken hiç vicdan azabı çekmez miydi hayat, düşünmez miydi beni sensiz yaşatmamayı?
Düşünmez miydi bir an bile bunu?
Benim düşümde bile korkuturdu beni sensizliğin bir anlık soluğu....
Yüzleşemiyorum kendimle; unutamıyorum suçluluğu...
Yıpratmak yıllanmaktan kolaymış meğer geçmeden daha aşkın sarhoşluğu...
Son bir kez bak gözlerime gitmeden... Sarılmanı isteyemem senden... Sevdiğini söylemezsin zaten...
Yaşadığımız bu aşkı bana helal et sadece...
