Terk etmek geride bir şey bırakmamaksa
Bir evden dönmemek üzere ayrılmaksa
Ayaklarımın altından çekiyorum kilimlerini
Gidiyorum yokluğunun halı döşeli yollarına
Rüzgarlar benim olsun küller senin
Ben aşkla yanarken sen elindekiyle yetin
Rüzgarlar eser durur kül bırakmacasına
Aşk ardından ne kalmışsa siler süpürür
Ne geride bir sancı ne geride inleyiş kalır
Ah gecenin karanlığı kül rengine karışır
Biterken aşkın neticesi son damladaki tat
Ayrılık yavaştır terk etmekse son sürat
Koca denizin yanında yüreğin yandığında
Olmasın istersin kimsenin yanı başında
Hatıralar bir dalga köpüğü gibi geri çekilir
Baş döndürücü bir aşkın son girdabında
Bilir misin ki insan neden dalga sesi arar
Susmak için yüreğini susturmak için ey yar
Bir kere susan daha konuşur mu sanırsın
Susup giden sevgili döner mi ki sanırsın
