Bir kış sabahı açarken gözlerimi sabaha
Güzel yüreğimle gülümsedim anama
Anam sımsıcak kollarıyla sardı beni
Kardeşlerim bir başka baktı yüzüme
Kış sabahıydı, dışarısı soğuktu
Oynamak için dışarıya çıkamadık
Anam bize yemek yaparken, biz de senin yaptığın oyuncak tüfekle oynuyorduk
Sen evde yoktun
Burnuma güzel bir çorba kokusu geldi
Çorba kokusuna karışmış bir tutam sevgi
Mutfak kapısının aralığından şöyle bir baktım anama;
Bugün bir başka güzel görünüyordu.
Çevirdi ay yüzünü yüzüme
Baktı deniz gözleriyle gözlerime
Utandım, senin ne vakit geleceğini sordum
Bir - iki saate kadar, dedi
Ben ardından salona geçtim
Anamın gözleri arkamda
Bir başka güzel bakıyordu bugün
Seni bekliyordu baba
Seni bekliyorduk biz çocukların da
Senin yerine haberinin geleceğini bilemezdik
Az sonra dışarıdan sesler gelmeye başladı
Bunlar neyin sesiydi anlayamadık
Anamın korkulu gözlerinde aradık cevabı.
Anam yaşaran gözleriyle sarıldı boynumuza
Dışarıda savaş oyunu mu oynuyorlardı
Bizim elimizde oyuncak silahlar, onların elindeyse gerçekleri
Her atılan kurşunun sesi
Kulaklarımda çınlıyordu
Her kurşun seni bizden biraz daha uzaklaştırıyordu
Ağlamak geldi içimden
Seni yanımda istedim baba
Oyuncak tüfeğimi elimden alıp bana barış çiçeğini uzatmanı bekledim
Olmadı baba
Hiç bitmeyecek gibi geldi saatler
Zaman kurşun sesinde donup kaldı
Geçmiyor bir an
Gelmiyorsun baba
Bir süre önce duran seslerin yorgunluğunu yaşarken
Kapı çalmaya başladı aynı hızda
Susan tüfeklerin yerine kapılar çalındı delicesine
Bu gelen sen misin yoksa?
Feryatlar yükselmeye başladı her yana
Tüfekler kurşun sıkıyor beynimin her yanına
İnanamıyorum duyduklarıma
Sen gitmedin değil mi baba?
*
Dün gibi aklımda içemediğimiz o çorba
Sesin de hala kulaklarımda
Bir gün oğlum barış yayılacak her yana
Barış çiçeklerini taşıyacağız huzurla
Her şeyi yapacağız bunun için inan bana deyişin
Hep aklımda.
Evet baba,
Çorbamızı içemedik
Sevgimizi diyemedik ama
Şimdi sevgimiz toprakta
Yeşerecek her doğan bebekle
Ve barış dolacak her taraf sonunda.
Sen, barış için öldün değil mi baba?
