Bazı marjinal işyerlerinde genel müdür yardımcısı pozisyonlarında baron kılıklı bir bey vardır. Hem orta seviyedeki çalışanlarla arası iyidir, hem de müdür ya da patronun en sevdiği adamlardan biridir. Slim fit gömlekler giyer, fotoğraflarda pahalı saatini gösteren pozlar verir, ses tonu sabahın körüne rağmen güçlü ve enerjiktir, hep ilginç ama abartılı anıları vardır ve her kendince komik bir şey anlattığında çalışanlar Hahaha ay Baron kılıklı Bey çok komiksiniz der. Tanıdın mı o tipi?
Biraz daha ayrıntı vermeye devam edelim... Ortalık karıştırır. Bundan da büyük bir haz duyar. Patronla Uzakdoğu serüveni yaşarken, bir yandan patrona çalışanlar hakkında atar tutar, bir yandan maillerinde şu an Uzakdoğu seyahatindeyim, bu yüzden asistanım yardımcı olacaktır diye gösterişini yapar. İlgi manyağıdır, her şey onun etrafında döner ve iş bitiricidir.
Ukalalığı yüzünden seveni de olur, sevmeyeni de. Kimi müşteriler bu adam yüzünden o firmayla çalışır, kimi müşteriler aman beni onunla muhatap etmeyin der ama inceden onunla savaş halinde olduğundan yine o firmayla çalışmaya devam eder.
Bunu bildiği için her şekilde rahat tavırlar sergiler. Kazanç kelimesinin eş anlamlısıdır. Ara ara müşterilerle buluşur, hem yer hem yedirir, ilişkileri sıcak tutar. Göz önünde bulunmak ister. Futbolu çok sever, yurtdışına maçlara gider; yatırımları takip eder, bununla ilgili paylaşımlar yapar ve rakiplerinin fiyatları hakkında kendini güncel tutar, patronun hoşuna gider.
Gün sonunda baron kılıklı bey kendi kişisel egosu dışında ne ruhuna, ne de vatanına bir şey katar. Asla fakir fukaraya yardım etmez, değil inanç amaçlı, gezi amaçlı bile ne cami gezer ne de kilise... Ruhu boş, ahlakı olmayan bir bireydir çünkü Siyasi yorumlar yapmamaya özen gösterir. Adaletsizlik karşısında ne tepkisini açık yüreklilikle söyler ne de tarafını belli eder. Su gibi akar yolunu bulur. Gereksiz risk almaz.
Aslında her şeyi vardır gibi görünür. İyi bir kariyeri, bilinen insanlardan oluşan bir çevresi ve güzel bir maddi durumu. Yine de kimseyi sevemez. Sevse bile sıkılır. Yükseklerde yaşamaktan bıkmış, istediği şeylere ulaştığını zannetmiş fakat bu hayatta gerçek anlamda ne kendine bir iz bırakmıştır, ne hayatı kendi isteyerek yaşamıştır ne de gönülden aşkın tadını almıştır. Bu yüzden baron kılıklı bey yalnızdır, mutsuzdur Bunu bildiğinden gece çöktüğünde, kendiyle baş başa kendi yerine başkalarının hayatlarındaki olumlu değişimlere gıpta eder bu yüzden hiçbir şeyi yoktur. Özendiği, ezdiği ve küçümsediği insanların hayattan tattığı zevki asla anlamayacak ve tadamayacaktır.
