öyle bir gece bir vapur akşamı
köpüklerinde kaybolduğum karanlık
yakamozunda gözlerin ışığını saklayan
bazen kaçan benden kimi zaman çağıran
karanlık ıssız uçsuz bucaksız
karanlığın zor karanlığın ağır
vapur ayrıldıkça yorgun ışıklardan
bizi götürür seni getirir bana
ve zor sensizliğim
sen yoksan vapur yok hiçbirşey
hiçbirşey yok bana
bir kağıt kalem bir kaç hayal bana...
